Çocuklar için oyun çok önemlidir. Bazı anne – babalar çocukların oyunlarını bir zaman kaybı gibi görebilir. Bu çok yanlış bir yaklaşımdır.
Çocuklar oyun oynayarak öğrenir ve çevresini keşfeder. Çocuklar oyun oynayarak beyindeki nöronlar arasında bağlantı geliştirirler. Bu yüzden özellikle 0-3 yaş arasında oyuncaklara, oyun oynanacak zamana çok önem verilmelidir.
Anne ve babalar çocuklarıyla beraber oynayabilir, çocuklarını oyun alanına götürebilir. Ebeveynler bazen çocuklarının bebek olduğu için oynamayacağını düşünür. Fakat çocuklar oyun alanlarında bir çok şeyi keşfetme fırsatı bulabilirler. Bu yüzden çocukların her zaman oyuna ihtiyaçları vardır. Onların kendilerini ifade ettiklerini ve gelişimlerini tamamladıkları bir alandır.
Bebeklik döneminde çocuklar tek başına oynamayı tercih ederler. Daha fazla renkli, dikkatini çekecek, zıt şeylere bakarlar. Onlar için oyuncak olması gerekmez, elde buldukları objeleri ellerine alırlar ve ağızlarıyla tadına bakarak oynarlar.
En sevdikleri oyun ise Cee oyunudur. Anne babaların elleriyle saklandığı ve Cee dedikleri oyuna bebekler bayılırlar.
Zamanla algılar açılmaya başlandığında objeler farklı şekilde çevrilip tutulabilir ve kavranabilir. Bu zamanlarda daha hareketli ve ses çıkaran oyuncaklar hoşlarına gider.
Biraz daha büyüdüklerinde ise arkadaşlarını fark etmeye başlarlar. İkili oyunlara geçerler, paylaşma problemi yaşasa da yavaş yavaş oyuncaklarla oynamaya başlarlar.
Daha da büyüdüklerinde ise kurallı oyunlara geçebilirler. Kurallı oyunlarda grup oyunlarını oynamaya başlarlar ve sosyalleşmeleri hızlanır.
Kaynak : Uzman Pedagog Sevil Yavuz
